Wydma Czołpińska to wyróżniająca się krajobrazowo, rozległa forma terenu, bardzo interesująca m.in. ze względu na urozmaiconą rzeźbę swojej powierzchni.
W jej obrębie fragmenty dwóch typów wydmowych zbiorowisk roślinnych przeplatają się z powierzchniami pozbawionymi roślinności. Białymi nazywamy takie postacie wydm, które utworzone są przez dwa odporne na zasypywanie gatunki wysokich traw: pospolitą piaskownicę zwyczajną i rzadszą wydmuchrzycę piaskową. Między źdźbłami tych traw powierzchnia gruntu pozostaje odkryta i piasek wydmowy, który może być jeszcze przemieszczany przez wiatr, jest wyraźnie widoczny.
Wydmy szare porasta roślinność w typie niskiej murawy, w której dominuje gęsto kępkowa trawa: szczotlicha siwa. Grunt pokrywa tu mniej lub bardziej zwarty kobierzec porostów i krzaków oraz ciemnosiną warstewka gromadzącej się próchnicy. Powierzchnia takiej wydmy zostaje utrwalona i ruch ziaren piasku ustaje. Połacie wydmowe pozbawione roślinności nazywamy wydmami ruchomymi.
W ich obrębie piasek przemieszcza się swobodnie dzięki czemu rzeźba powierzchni obfituje różnorodne, nietrwałe mikroformy, wśród takich wydm występują również, wyraźnie wzniesione ponad przeciętny poziom, pokryte roślinnością, stożkowate pagórki lub kopce zwane ostańcami. Są to formy, które nie poddały się niszczącemu działaniu wiatru, ponieważ występująca w ich wnętrzu gęsta i skomplikowana sieć organów podziemnych roślin wiąże i utrzymuje piasek w miejscu Z wydmy widać górę wieży latarni morskiej Czołpino jak również wzgórze Rowokół. Z parkingu niedaleko Czołpina do wydmy trzeba przejść pieszo około 1,5 kilometra leśną drogą. Jest to ten sam parking, z którego wyruszyć można do latarni morskiej Czołpino.
Warto odwiedzić te dwa miejsca jednego dnia. Przez wydmę Czołpińską biegnie czerwony szlak turystyczny do wydmy Łąckiej. Jego trasa wiedzie jednak nie wydmami ale plażą.